سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد

            آن چه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

 حافظ

بیاییم قدر گوهر وجود خودمان را بدانیم !

در وجود ما جلوه های الهی است که می تواند

به ما طعم    عشق واقعی را بچشاند.

من عرف نفس  فقد عرف رب !

پس بیایید خدایی شویم

ای غم اگر مو شوی پیش منت بار نیست

                 در شکرینه یقین سرکه ی  انکار نیست

در دل اگر  تنگه ایست تنگ شکر های اوست

                      ور سفری در دل است جز سوی دل دار نیست

ای غم اگر زر شوی ور همه شکر شوی

                     لب بندم گویمت خواجه شکر خوار نیست

غصه در آن دل رود کز هوس او تهیست

                       غم همه آن جا شود کان بت عیار نیست

ای غم از این جا برو    ور نه سرت را گرو

                                             زان که شب تیره را تاب مه یار نیست

مولوی